Την περίοδο του καλοκαιριού και τώρα, αλλά παλαιότερα που δεν είχε αρχίσει η αιμορραγία της εσωτερικής μετανάστευσης, Ιούλιο και τον Αύγουστο, οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού και οι ταξιδιώτες, το απόγευμα συγκετρώνονται στην Πλατεία, κάτω από τον ίσκιο του πλάτανου και της φτελιάς και πίνοντας τον καφέ τους, άλλοι διασκεδάζουν παίζοντας χαρτιά, τάβλι, σκάκι, κλπ και άλλοι, οι πιο ηλικιωμένοι, διηγούνται παλιές ιστορίες ή περιπέτειες και περιστατικά από τη ζωή τους και τα ταξίδια τους.
Επιλέγουμε μερικές χαρακτηριστικές αφηγήσεις:
Ο μπάρμπα-Ανδρέας Παπακωστόπουλος, ιδιαιτέρως ευχαριστιόταν να διηγείται την «Απολογία του Στρατιώτη», την οποία θυμόταν από την εποχή που υπηρετούσε στο στρατό, την περίοδο 1912-1913 και 1914-1922.
Απολογία Στρατιώτη
Εις απλούς Στρατιώτης,αντί θρησκευτικού βιβλίου, εφύλαττεν , εν ώρα Θείας Λειτουργίας, μίαν δέσμην παιγνιοχάρτων.
Αυτό, λοιπόν, ηρέθισε τον Λοχίαν.
O Λοχίας τον ανάφερεν εις τον Λοχαγόν.
Ο Λοχαγός οργισθείς ήρώτησε τον Στρατιώτην:
- Πως ετόλμησες, άθλιε και ταλαίπωρε, εν ώρα Θείας Λειτουργίας να βαστάς ανά χείρας τραπουλόχαρτα; Δεν γνωρίζεις ότι ο τόπος αυτός είναι ιερός και οφείλει να είναι ο καθείς προσηλωμένος εις την προσευχήν του:
Τούτο δεν έκανα και εγώ , κύριε κύριε Λοχαγέ, λέγει ο Στρατιώτης.
Διότι, όταν βλέπω τον ΑΣΣΟΝ, εννοώ ότι ένα και μόνον Θεόν έχομεν, όταν βλέπω το ΔΥΟ, εννοώ τας δύο φύσεις του Θεού, την θείαν και την ανθρωπίνην, όταν βλέπω το ΤΡΙΑ, βλέπω τους Τρεις Ιεράρχας, το ΤΕΣΣΕΡΑ, τους τέσσερις Ευαγγελιστάς, το ΠΕΝΤΕ, τας πέντε πληγάς του Σταυρωθέντος υπέρ ημών, το ΕΞ, τας έξ ημέρας της Δημιουργίας του Κόσμου, το ΕΠΤΑ, την εβδόμην ημέραν της αναπαύσεως, το ΟΚΤΩ, τους οκτώ ανθρώπους τους διασωθέντας εν κιβωτώ του Νώε, το ΕΝΝΕΑ, τους εννέα ανθρώπους τους σωθέντας παρά του Ιησού και την αχαριστίαν αυτών, το ΔΕΚΑ, τας Δέκα Εντολάς, τας οποίας έλαβε ο Μωϋσής επί του όρους Σινά.
Ύστερα ο Στρατιώτης λαβε την τράπουλαν ανά χείρας και εχώρισεν τον ΦΑΝΤΗΝ ΜΠΑΣΤΟΥΝΗΝ, λέγων
- Συ, άτιμε Φάντη, δεν πρέπει να μείνης με τας άλλας φιγούρας, και εξηκολούθησεν:
- Οι τρείς ΦΑΝΤΗΔΕΣ, λέγει, είναι οι τρεις δήμιοι, οι σταυρώσαντες τον Ιησούν, οι τέσσαρες ΝΤΑΜΑΙ, εννοούσι τας τέσσαρας γυναίκας, τας επισκεφθείσας τον τάφον του Ιησού, οι τρεις ΡΗΓΑΔΕΣ, είναι οι τρεις Μάγοι, οι οποίοι προσκήνησαν τον τέταρτον Βασιλέα ΡΗΓΑΝ, δηλαδή τον Ιησούν Χριστόν.
Εν όλω η δέσμη των παιγνιοχάρτων, κύριε Λοχαγέ, αριθμεί τριακόσια εξήντα έξ (366), τριακόσια εξήντα έξ (366) ημέρας έχει και το έτος.
Όταν βλέπω, λέγει ο Στρατιώτης,τα άνθη ΣΠΑΘΙΑ, συλλογίζομαι, αντί ο Ιησούς ημών να στεφθή δι΄ ανθέων, εστέφθη δι΄ ακάνθών.
Τα ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ, μας υπενθυμίζουν την λόγχην και τους ήλους, με τα οποία εκάρφωσαν το Σώμα Αυτού.
Τα τετράγωνα ΚΑΡΡΑ εξηγούν ότι η Εκκλησία εκτείνεται εις τα τέσσαρα πέρατα του Κόσμου.
Αι καρδίαι ΚΟΥΠΑΙ εξηγούν την αγάπην δια της οποίας υπέφερεν ο Ιησούς υπέρ ημών. Τα τέσσαρα χρώματα, ΚΟΥΠΕΣ, ΚΑΡΡΑ, ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ, ΣΠΑΘΙΑ, φανερώνουν τας τέσσαρας (4) Εποχάς του έτους και τα πενήντα δύο (52) φύλλα, είναι αι πενήντα δύο (52) εβδομάδες του έτους.
Τα παιζόμενα αργύρια και ο κερδίζων τοιαύτα κερδίζει την ηδονήν και την μνήμην του Ιούδα, διότι, ό,τι απήλαυσεν ο Ιούδας που επήρε τα τριάκοντα (30) αργύρια, άλλην τόσην απόλαυσιν έχει και εκείνος, ο οποίος κερδίζει από την τράπουλαν χρήματα.
- Πάψε, λέγει ο Λοχαγός, επειδή μου είπες πολλά, μου φτάνουν αυτά και δε σε τιμωρώ.
Σκεφθείς δε ολίγον λέγει:
- Θέλω να μου ειπής τι εννοεί ο ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΗΣ, που τον έβγαλες προηγουμένως χωριστά.
Τότε ο στρατιώτης συμπλήρωσε την απολογίαν του ως εξής:
- Ο ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΗΣ, κύριε Λοχαγέ, είναι εκείνος – ο Λοχίας – ο οποίος με συνέλαβε και με οδήγησε ενώπιόν σου να με δικάσης.
Η απολογία του Στρατιώτη ετελείωσε και έσωσεν αυτόν από βεβαίαν καταδίκην.
Αφηγητής
Ανδρέας Παπακωστόπουλος, από τον Πέρκο
Επιμέλεια κειμένου: Γ. Κοτρώνης
Επιλέγουμε μερικές χαρακτηριστικές αφηγήσεις:
Ο μπάρμπα-Ανδρέας Παπακωστόπουλος, ιδιαιτέρως ευχαριστιόταν να διηγείται την «Απολογία του Στρατιώτη», την οποία θυμόταν από την εποχή που υπηρετούσε στο στρατό, την περίοδο 1912-1913 και 1914-1922.
Απολογία Στρατιώτη
Εις απλούς Στρατιώτης,αντί θρησκευτικού βιβλίου, εφύλαττεν , εν ώρα Θείας Λειτουργίας, μίαν δέσμην παιγνιοχάρτων.
Αυτό, λοιπόν, ηρέθισε τον Λοχίαν.
O Λοχίας τον ανάφερεν εις τον Λοχαγόν.
Ο Λοχαγός οργισθείς ήρώτησε τον Στρατιώτην:
- Πως ετόλμησες, άθλιε και ταλαίπωρε, εν ώρα Θείας Λειτουργίας να βαστάς ανά χείρας τραπουλόχαρτα; Δεν γνωρίζεις ότι ο τόπος αυτός είναι ιερός και οφείλει να είναι ο καθείς προσηλωμένος εις την προσευχήν του:
Τούτο δεν έκανα και εγώ , κύριε κύριε Λοχαγέ, λέγει ο Στρατιώτης.
Διότι, όταν βλέπω τον ΑΣΣΟΝ, εννοώ ότι ένα και μόνον Θεόν έχομεν, όταν βλέπω το ΔΥΟ, εννοώ τας δύο φύσεις του Θεού, την θείαν και την ανθρωπίνην, όταν βλέπω το ΤΡΙΑ, βλέπω τους Τρεις Ιεράρχας, το ΤΕΣΣΕΡΑ, τους τέσσερις Ευαγγελιστάς, το ΠΕΝΤΕ, τας πέντε πληγάς του Σταυρωθέντος υπέρ ημών, το ΕΞ, τας έξ ημέρας της Δημιουργίας του Κόσμου, το ΕΠΤΑ, την εβδόμην ημέραν της αναπαύσεως, το ΟΚΤΩ, τους οκτώ ανθρώπους τους διασωθέντας εν κιβωτώ του Νώε, το ΕΝΝΕΑ, τους εννέα ανθρώπους τους σωθέντας παρά του Ιησού και την αχαριστίαν αυτών, το ΔΕΚΑ, τας Δέκα Εντολάς, τας οποίας έλαβε ο Μωϋσής επί του όρους Σινά.
Ύστερα ο Στρατιώτης λαβε την τράπουλαν ανά χείρας και εχώρισεν τον ΦΑΝΤΗΝ ΜΠΑΣΤΟΥΝΗΝ, λέγων
- Συ, άτιμε Φάντη, δεν πρέπει να μείνης με τας άλλας φιγούρας, και εξηκολούθησεν:
- Οι τρείς ΦΑΝΤΗΔΕΣ, λέγει, είναι οι τρεις δήμιοι, οι σταυρώσαντες τον Ιησούν, οι τέσσαρες ΝΤΑΜΑΙ, εννοούσι τας τέσσαρας γυναίκας, τας επισκεφθείσας τον τάφον του Ιησού, οι τρεις ΡΗΓΑΔΕΣ, είναι οι τρεις Μάγοι, οι οποίοι προσκήνησαν τον τέταρτον Βασιλέα ΡΗΓΑΝ, δηλαδή τον Ιησούν Χριστόν.
Εν όλω η δέσμη των παιγνιοχάρτων, κύριε Λοχαγέ, αριθμεί τριακόσια εξήντα έξ (366), τριακόσια εξήντα έξ (366) ημέρας έχει και το έτος.
Όταν βλέπω, λέγει ο Στρατιώτης,τα άνθη ΣΠΑΘΙΑ, συλλογίζομαι, αντί ο Ιησούς ημών να στεφθή δι΄ ανθέων, εστέφθη δι΄ ακάνθών.
Τα ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ, μας υπενθυμίζουν την λόγχην και τους ήλους, με τα οποία εκάρφωσαν το Σώμα Αυτού.
Τα τετράγωνα ΚΑΡΡΑ εξηγούν ότι η Εκκλησία εκτείνεται εις τα τέσσαρα πέρατα του Κόσμου.
Αι καρδίαι ΚΟΥΠΑΙ εξηγούν την αγάπην δια της οποίας υπέφερεν ο Ιησούς υπέρ ημών. Τα τέσσαρα χρώματα, ΚΟΥΠΕΣ, ΚΑΡΡΑ, ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ, ΣΠΑΘΙΑ, φανερώνουν τας τέσσαρας (4) Εποχάς του έτους και τα πενήντα δύο (52) φύλλα, είναι αι πενήντα δύο (52) εβδομάδες του έτους.
Τα παιζόμενα αργύρια και ο κερδίζων τοιαύτα κερδίζει την ηδονήν και την μνήμην του Ιούδα, διότι, ό,τι απήλαυσεν ο Ιούδας που επήρε τα τριάκοντα (30) αργύρια, άλλην τόσην απόλαυσιν έχει και εκείνος, ο οποίος κερδίζει από την τράπουλαν χρήματα.
- Πάψε, λέγει ο Λοχαγός, επειδή μου είπες πολλά, μου φτάνουν αυτά και δε σε τιμωρώ.
Σκεφθείς δε ολίγον λέγει:
- Θέλω να μου ειπής τι εννοεί ο ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΗΣ, που τον έβγαλες προηγουμένως χωριστά.
Τότε ο στρατιώτης συμπλήρωσε την απολογίαν του ως εξής:
- Ο ΦΑΝΤΗΣ ΜΠΑΣΤΟΥΝΗΣ, κύριε Λοχαγέ, είναι εκείνος – ο Λοχίας – ο οποίος με συνέλαβε και με οδήγησε ενώπιόν σου να με δικάσης.
Η απολογία του Στρατιώτη ετελείωσε και έσωσεν αυτόν από βεβαίαν καταδίκην.
Αφηγητής
Ανδρέας Παπακωστόπουλος, από τον Πέρκο
Επιμέλεια κειμένου: Γ. Κοτρώνης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου