Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2014

1 Το όνομα και η ιστορία του Πέρκου

   
Ο Πέρκος, το χωριό με το αρχαίο ελληνικό όνομα, πρέπει να κατοικείται, όπως και πολλά άλλα χωριά της ορεινής Ναυπακτίας, από τα βυζαντινά χρόνια και να είναι συνέχεια της οίκησης από την αρχαιότητα. Είναι γεγονός ότι η ονομασία πολλών χωριών άλλαξε κατά τη διαδρομή της Ιστορίας τους και ειδικά στις Κοινότητες των Κραβάρων με τις σλαβικές τοπωνυμίες υπήρξαν πάρα πολλές αλλαγές που μπορεί να δημιουργούν σύγχυση, γεγονός πιθανόν που οφείλεται στην ύπαρξη πολλών οικισμών γύρω από κάθε χωριό που στη συνέχεια ή εξαφανίσθηκαν ή συνενώθηκαν με το χωριό-μητρόπολη χάνοντας έτσι στο βάθος των χρόνων την ονομασία τους.
Θα ξεκινήσουμε με δύο παραδοχές. Πρώτα με την ετυμολογία του ονόματος και πώς πιθανόν να προήλθε ή να αλλοιώθηκε στο βάθος του χρόνου και μετά θα γίνει μια προσπάθεια αναδρομής από τα παλιά χρόνια με βάση κυρίως ιστορικά ντοκουμέντα.

A) ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ «ΠΕΡΚΟΣ»

1) Το τοπωνύμιο να προήλθε από το ψάρι του γλυκού νερού Πέρκα. Στην περιοχή ο ποταμός Εύηνος διασχίζει τα ΒΔ όρια του χωριού, αλλά τέτοιου είδους ψάρια δε φημίζεται να έχει.
2) Στο Λεξικό Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας του Ιωαν. Σταματάκου για το όνομα ΠΕΡΚΟΣ δίνεται η εξής ερμηνεία: Πέρκος, η , ον =Περκνός, ή, όν σκοτεινόχρωμος, υπομέλας ο αρχίζων να αποκτά μέλαν (μαύρο) χρώμα (κυρίως. επί σταφυλών αρχομένων να ωριμάζουν).         
Πέρκος, από το αρχαίο ρήμα περκάζω, γίνομαι μαύρος, μαυρίζω.           
3) Στο χωριό, κυρίως δυτικά, υπάρχουν πολλές πλακολιθιές και πετρώματα σταχτόμαυρα και ενδεχομένως από το χρώμα αυτών να πήρε το τοπωνύμιο το όνομά του.
4) Στο χωριό υπάρχει μια τοποθεσία με το όνομα «Κάτω Αμπέλια», όπου παλαιότερα καλλιεργούνταν συστηματικά αμπελώνες, με κλήματα ποικιλίας κυρίως μαύρα σταφύλια, που έβγαζαν το ονομαστό Περκιώτικο μαυροκόκκινο κρασί, με το οποίο εφοδιάζονταν τα γύρω χωριά, αλλά και η περιοχή του Θέρμου και της Μακρυνείας.           
Ενδεχομένως από τα πολλά μαύρα σταφύλια που παρήγαγε ο τόπος να πήρε το όνομά του το τοπωνύμιο ΠΕΡΚΟΣ.
Η λέξη Πέρκος είναι αρχαία και αναφέρεται με όλες τις σημασίες της στο λεξικό του Σταματάκου. Κυρίως σημαίνει το σκοτεινόχρωμο. Το ρήμα περκάζω σημαίνει αρχίζω να μαυρίζω .Επίσης πέρκος και περκόπτερος ονομαζόταν και κάποιο είδος αετού. Επειτα υπάρχει και η πέρκη το γνωστό το γνωστό ψάρι που ονομάζεται και πέρκα για το σκοτεινό της χρώμα Σε κάποια στιγμή της ιστορίας του ο Πέρκος ονομάσθηκε  και Πέρκη


B) ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ «ΠΕΡΚΟΣ»

1) Στην περιοχή του Πόντου και συγκεκριμένα στα ασιατικά παράλια της Προποντίδας υπήρχε κατά την
Χαρτης της Μυσίας με την Περκώτη και της γειτονικής Φρυγίας
αρχαιότητα μεγάλος οικισμός με το όνομα Πέρκη ή Περκώτη. Ηταν Αρχαία πόλη της Μ. Ασίας στη Μυσία. Είχε πλούσια πεδιάδα που την άρδευαν οι ποταμοί Πρακτίος και Περκώτης. Η Περκώτη ήταν σύμμαχος των Αθηναίων. Ο Στράβων γράφει ότι μετονομάστηκε σε Πάριον
Εκεί έκαμε την πρώτη του στάση ο Μέγας Αλέξανδρος κατά την κοσμοϊστορική εκστρατεία του στην Ασία. Ενδεχομένως, φυγάς ή άποικος, από την Πέρκη ή Περκιώτη του Πόντου να εγκαταστάθηκε στο χωριό και να έδωσε το όνομα Πέρκος ή Πέρκη. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι η Μυσία γειτόνευε με τη Φρυγία όπου έγινε το εν  Χώναις Θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ και η μνήμη του οποίου (άγνωστο από πότε) τιμάται στο χωριό μας. Το πιο πιθανό είναι ότι οι άποικοι κουβάλησαν μαζί τους και την ιστορία της πατρίδας τους.
2) Στο σύγγραμμα του Stephani Byzantii στο λήμμα Θράκη γράφει "έστι δε Θράκη χώρα,η Πέρκη εκαλείτο και
Αρία"  Στον ιστότοπο της Θρακικής Εστίας http://www.thrakikh-estia.gr/?cat=13 μπορεί
να δεί κάποιος οτι το προηγούμενο όνομα της Θράκης ήταν Πέρκη.  Η Θράκη κατοικείτο  απο αναρίθμητα Φύλα τα οποία μετακινούνταν εντός και εκτός Θράκης προς επιβίωση ή λόγω εκτοπισμού από άλλα ισχυρότερα.Στη Μικρά Ασία όπως είπαμε πιό πάνω μετακινήθηκαν οι Μυσοί και οι Φρύγες , απο αρχαιοτάτων χρόνων και μάλιστα πριν απο τον Τρωικό Πόλεμο του 12ου π.χ. αιώνα στις περιοχές Μυσία ,Φρυγία. Βιθυνία.Λυδία .Κατά τις άπειρες επιδρομές των Τούρκων, Σλαύων ,Σελτζούκων ,Βουλγάρων καί άλλων εθνοτήτων κατά του Βυζαντινού Κράτους και μάλιστα πολλούς αιώνες νωρίτερα απο την κατάλυση του, πολλά απο αυτά τα Φύλα αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα εδάφη τους και να εγκατασταθούν διάσπαρτα στην ηπειρωτική Ελλάδα , κουβαλώντας μαζί τους , ήθη, εθιμα, παραδόσεις και τοπωνύμια.
3) Με το όνομα Πέρκος αναφέρεται κάστρο της Ηπείρου που ανανεώθηκε την εποχή του Ιουστινιανού του Α΄. Ο ιστορικός Προκόπιος δίνει πληροφορίες για την ύπαρξη μιας  σειράς οικισμών – φρουρίων ,που κατασκευάστηκαν ή επιδιορθώθηκαν στην ιουστινιάνεια περίοδο αλλά δεν έγινε δυνατό  να ταυτιστούν και  να χωροθετηθούv: «Ἐν δὲ Ἠπείρῳ παλαιᾷ͵ νέα  μὲν φρούρια ἐγένοντο τάδε· ῃ Παρμός .Ὄλβος . Κιόνιν. Μαρκιανά. Ἄλγος . Κείμενος ,.Ξηροπόταμος .Εὐρώπη.Χίμαιραι. Ἡλέγα.Ὁμόνοια,   Ἀνενεώθη δὲ τάδε· ῃ Μουρκίαρα Κάστινα Γενύσιος Πέρκος  Μαρμάρατα Λίστρια Πετρωνιανά Κάρμινα Τοῦ ἁγίου Σαβίνου» 
4) Ο Πουκεβίλ αναφέρει τη λέξη Berkos (Μπέρκος) σε οικισμό, στην περιοχή των Κραβάρων
5) Ο Αραβαντινός αναφέρει ότι με το όνομα Μπέρκος υπήρξε σημαντική ηπειρώτικη οικογένεια, ή οποία μετοίκησε κατά το 1360 από την Πάργα στα Ιωάννινα.
Το τοπωνύμιο Πέρκος πιθανόν προήλθε από το κυριώνυμο Μπέρκος, από μέλος αυτής της ηπειρώτικης οικογένειας που μετοίκησε, για άγνωστο λόγο, στα Κράβαρα και έδωσε το όνομά του στον τόπο που εγκαταστάθηκε.
Στη χρονογραφία της Ηπείρου του Π.Αραβαντινού στο ΙΓ κεφ. που πραγματεύεται «περι οικογενειών ευπατριδών χρηματισασών από της κατακτήσεως και ακολούθως» αναφέρεται και η οικογένεια Μπέρκου. Η οικογένεια αυτή «απώκησεν εκ της Πάργης κατά το 1360» Και συνεχίζει ο Π. Αραβαντινός 
« Η γενιά του Μπέρκου διήλθε μέχρι της τελευταίας εκατονταετηρίδος ανθούσα επι προεχούση θέσει και αρρενογονία , αποσβεσθείσα ηδη εξ ολοκλήρου. Το σωζόμενον χωρίον Μπέρκου (των Ιωαννίνων) έλαβεν το τοιούτον όνομα εκ της ιδιοκτήμονος ταύτης γενεάς και διανέμει το όνομα αυτής εις το οικόπεδον, όπου υπήρχεν η οικία της»
«Το χωρίον Μπέρκος βρισκόταν στην περιοχή αριστερά του Καλαμά. Το κατοικούσαν δύο οικογένειες χριστιανικές, ανήκε δε διοικητικά και εκκλησιαστικά στα Ιωάννινα»

Δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι αν το όνομά του ο Πέρκος το οφείλει στο όνομα του οικιστή του που πρέπει να ήταν κάποιος από την οικογένεια Μπέρκου, ο οποίος για άγνωστους σε εμάς λόγους πήρε τον κατήφορο ως το Βραχώρι κι από κεί τον ανήφορο ως τα Κράβαρα για να γίνει ο πρώτος οικιστής του προσήλιου αυτού και τόσο εύφορου χωριού.

Δεν μπορούμε όμως και να το αποκλείσουμε η να το αποδώσουμε το όνομα του Πέρκου σε μια τυχαία σύμπτωση επωνύμων και οικισμών.
6) Για τον Πέρκο ο Γ. Κόκκας στο βιβλίο του «Ο Πλάτανος Ναυπακτίας» παρατηρεί μεταξύ άλλων: «Το όνομα του χωριού έμεινε κατά πάσα πιθανότητα από το όνομα του πρώτου οικιστή, όπως συνέβη με τη Βονόρτα. Φυσικώτερο είναι να προέρχεται απο επώνυμο οικιστή η να αναζητηθεί η ετυμολογία του κάπου αλλού.
7) Για τα ετυμολογικά της λέξης Πέρκος ο Δορβιτσιώτης ιστορικός Χ. Χαραλαμπόπουλος αναφέρει τα παρακάτω στην εφημ. Ναυπακτιακή    
«Ο Πουκεβίλ αναφέρει την λ. ως Berkos (Μπέρκος) Με το όνομα Πέρκος αναφέρεται κάστρο της Παλαιάς Ηπείρου που ανανεώθηκε στην εποχή του Ιουστινιανού του Α. Η σχέση του με το ναυπακτιακό χωριό όπως είναι φανερό δεν μπορεί να αποδειχθεί .Εξ άλλου με το όνομα Μπέρκος υπήρξε σημαντική ηπειρωτική οικογένεια η οποία κατά τον Αραβαντινό μετοίκησε κατά το 1360 στα Ιωάννινα από την Πάργα,
Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι το ναυπακτιακό χωριό προήλθε από το κυριώνυμο Μπέρκος που υποδηλώνει ότι κάποιο μέλος της ηπειρωτικής οικογένειας μετοίκησε στα Κράβαρα μάλλον για λόγους ασφαλείας.
Εάν το όνομα Pirtukos-Pirtug που καταχωρείται στο τούρκικο κατάστιχο υποδηλώνει το όνομα Πέρκος , όπως είναι πιθανότερο , τότε η μετοίκηση αυτή πρέπει να έγινε αρκετά προ του 1550»

Γ) ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΕΡΚΟ
Ο Πέρκος τον 15ο αιώνα

Με οδηγό τα Οθωμανικά κατάστιχα και το κατάστιχο του Πουκεβίλ βρίσκουμε για τον Πέρκο και τους κατοίκους του τα εξής στοιχεία:

1)Στο 1ο κατάστιχο που χρονολογείται το 1455/1456, δηλαδή δύο-τρία χρόνια μετά την άλωση της Κωνσταντινοπόλεως το 1453, και στο λήμμα Pirt
ukos, που κατά πάσα πιθανότητα υποδηλώνει το όνομα Πέρκος, φαίνεται ότι ο οικισμός κατοικείται από 5 νοικοκυριά (πατεροφαμίλιες), 1 άγαμο και 0 χήρες.
Επομένως η μετοίκηση στον οικισμό αυτόν πρέπει να είχε γίνει πολλά χρόνια, πριν το 1455. 

2)Στο 3ο κατάστιχο που χρονολογείται 1550/1600, στο λήμμα Pirtukos-Prirtug, που επίσης πιθανολογείται ότι αναφέρεται στο όνομα Πέρκος, φαίνεται ότι κατοικείται από 10 νοικοκυριά (πατεροφαμίλιες), 0 άγαμους και 2 χήρες.

3)Στο κατάστιχο του Πουκεβίλ, που χρονολογείται πριν από το 1815, στο λήμμα Berkos, που αναφέρεται καθαρά στο όνομα Πέρκος, φαίνεται ότι κατοικείται από 50 οικογένειες.

4)Στο γαλλόφωνο σύγγραμμα της Ε.Μπαλτά σχετικά με την ελληνική οικονομία μετα την άλωση της Κωνσταντινούπολης αναφέρεται στη φορολογία που επέβαλε ο Σουλτάνος στα οινοπαραγωγικά χωριά των Κραβάρων μεταξύ των οποίων ήταν και ο Πέρκος ,αναφερόμενος ως
Pirtukos
5) Από το τούρκικο κατάστιχο βεβαιωνόμαστε ότι εκείνη την εποχή υπήρχαν τα παρακάτω χωριά:Αμόρανη (Καταφύγιο), Ανδρίβιστα (Κεντρική) Κάτω Λομποτινά (Κάτω            Χώρα), Αράχοβα,Μερτάτοβα (Αρτοτίβα;Αχλαδόκαστρο), Πεντινάνι (Πόδος;), Πιρτούκος (Πέρκος;), 
Βετολίστα (Τερψιθέα), Πετρίτσα(;), Βιλοχάνι(;), Βίλκα (Δέλγα;-Γαύρος), Περίστα, Σίμου,  Πλάτανος, ΑπάνωΑβόρανη (Λιβαδάκι). Από ένα άλλο Τουρκοβενέτικο έγγραφο μαθαίνουμε ότι στα 1481 υπήρχαν: Κάστρο Βρομιάριν (Βρόμιαρη-Καστράκι), Ζιλιτζά (Ζηλίστα-Κυδωνιά), Αχιλλία(;). Τα παραπάνω έγγραφα είναι από τις αρχαιότερες γνωστές ιστορικές μαρτυρίες της εποχής της Τουρκοκρατίας που αφορούν την επαρχία μας.   
6) Στο ΦΕΚ 19 του 1835 επι βασιλείας Οθωνα γίνεται στην ελεύθερη τότε Ελλάδα, η πρώτη απογραφή πληθυσμού και οικογενειών. Η απογραφή αυτή είχε πολλές περιπέτειες τα στοιχεία ωστόσο αυτής της απογραφής είναι αποκαλυπτικά για πολλά ιστορικά στοιχεία της εποχής εκείνης. Παραθέτουμε αυτά τα στοιχεία που σχετίζονται με τα γειτονικά μας χωριά η τοπωνύμια. Ο πρώτος αριθμός αφορά τον πληθυσμό και ο δεύτερος τον αριθμό των οικογενειών.

Δήμος Προσχίου (2.597 κάτ. – 530 οικ.)
ΦΕΚ του 1835
Πρόσχιον (Πλάτανος) (787 κάτ. – 160 οικ.)
Βονώρτα (191 κάτ. – 37 οικ.)
Χώμερη (192 κάτ. – 37 οικ.)
Μπέρκος (239 κάτ. – 49 οικ.)
Μπέριστα (306 κάτ. – 59 οικ.)
Αρτοτίβα (56 κάτ. – 12 οικ.)
Σέλπιτζα (30 κάτ. – 6 οικ.)
Κόνισκα (762 κάτ. – 162 οικ.)
Ζέρπιτζα (34 κάτ. – 8 οικ.)         
Όπως παρατηρούμε από την καταχώρηση των τοπωνυμίων στην εποχή του όθωνα όλες σχεδόν οι περιγραφές των χωριών προσιδιάζουν με τις σημερινές ονομασίες τους παραλλαγμένες ως προς τη γραφή τους που ήταν και συνάρτηση της ντοπιολαλιάς της εποχής εκείνης, γεγονός που δεν πρέπει να μας διαφεύγει. Αν η ονομασία του Πέρκος σε "Μπέρκος" έλκει την καταγωγή του απο την οικογένεια του Ηπειρώτη Μπέρκου, τότε γιατί η Περίστα ονομάζεται "Μπέριστα" ; Μήπως η προσθήκη του γράμματος Μ μπροστά από το Π αποτελούσε ένα γλωσσικό ιδιωματισμό της εποχής εκείνης και τίποτε παραπάνω ;
7) Στο ΦΕΚ 66 του 1836 συνενώνονται οι Δήμοι Προσχίου (που ανήκε ο Πέρκος)  και Αποδοτίας σε ένα Δήμο χωρίς να αναφέρεται πουθενά το χωριό μας (υπάρχουν χωριά με το όνομα Τάρισβα, Μπέλισα, Μπερίσα, Μπέρασι.

8)Με το ΦΕΚ 261 του 1912 η Ελληνική Πολιτεία θέλοντας να δώσει ελληνικές τοπωνυμίες στα περισσότερα χωριά – κοινότητες και με σκοπό να εντάξει οικισμούς σε αυτές αναδιατάσσει και ανακατανέμει όλη την Ελληνική Επικράτεια σε νέες κοινότητες.
Στο ΦΕΚ αυτό το χωριό μας αναγνωρίζεται ως «ιδία κοινότητα ως έχουσα υπέρ τους 300 κατοίκους και   σχολείον στοιχειώδους εκπαιδεύσεως» με το όνομα Πέρκη !!!
9) Στη διαδικτυακή πύλη της ΕΕΤΑΑ  που αναφέρεται στις διοικητικές μεταβολές των ΟΤΑ διαβάζουμε χωρίς να μπορέσουμε να βρούμε τα πρωτότυπα έγγραφα.
  Α) Δ. Προσχίου Ν. Ακαρνανίας και Αιτωλίας

http://www.eetaa.gr:8080/metaboles/show_metaboles_ota.jsp?toponymio_code=90010

Ο οικισμός Μπέρκος προσαρτάται στο δήμο Προσχίου
·         ΦΕΚ 261Α/31-8-1912
    Το όνομα του οικισμού Μπέρκος του δήμου διορθώνεται σε Πέρκη.

 Β) Κοινότητα Πέρκης η Πέρκου Ν. Ακαρνανίας και Αιτωλίας 

·         ΦΕΚ 261Α/31-8-1912
*Σύσταση της κοινότητας με την απόσπαση του οικισμού Πέρκη από το Δήμο Προσχίου και τον ορισμό του ως
έδρα της κοινότητας.       
 
·         16/10/1940
* Το όνομα του οικισμού Πέρκη της κοινότητας διορθώνεται σε Πέρκος.
*Το όνομα της κοινότητας διορθώνεται σε κοινότητα Πέρκου.
10) Στην επίσημη απογραφή που έγινε το 1920 η Στατιστική Υπηρεσία, μας αναφέρει ως Κοινότητα Πέρκης με πληθυσμό 347 κατοίκους (111 άρρενες και 236 θήλεις) 
11) Ο εκ Πλατάνου μέγας Ελληνοδιδάσκαλος Σ. Κωτσόπουλος στο βιβλίο του που κυκλοφόρησε τέσσερα χρόνια αργότερα, το 1924 με τίτλο "Ναυπακτία" στο αφιέρωμα στο χωριό μας , μας αναφέρει ως Πέρκος

Δ) ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ-ΑΠΟΨΕΙΣ

Ασφαλή συμπεράσματα δεν μπορούν να υπάρξουν, κι αν ακόμη αυτό ήταν εφικτό θα καταλήγαμε σε αυθαίρετες ερμηνείες, ειδικά όταν γίνεται απόπειρα να ετυμολογήσουμε τοπωνύμια με άπειρες ερμηνείες και προεκτάσεις. Γεγονός αναμφισβήτητο είναι ότι το χωριό μας δεν απέκτησε το όνομά του από κάποια τοποθεσία (όπως π.χ. Ξεροβούνι, Τερψιθέα. Καλλιθέα κ.ο.κ.) ή από κάπου που να σχέση με την τοποθεσία του ή τις καλλιέργειές του, αφού για το μόνο που φημιζόταν ήταν η άφθονη αμπελουργία του με τα ξακουστά κρασιά του.
Είμαστε όμως υποχρεωμένοι να μην παραβλέψουμε κάποιες παραδόσεις που μας ακολουθούν όπως είναι το θαύμα του Αγίου Ταξιάρχη, καθαρά προερχόμενο από τη Φρυγία, γειτόνισσα της Μυσίας (και που γιορταζεται στον μοναδικό ορεινό όγκο πανελλαδικά) όπου ήταν η Περκώτη ή Πέρκη, ονομασία η οποία μας ακολουθεί μέχρι το 1940 με παραλλαγές του ονόματος του χωριού μας από Πέρκος σε Πέρκη και αντιστρόφως.  Το φαινόμενο κάποιων τοπωνυμιών να γίνονται τα ονόματα απο αρσενικά σε θηλυκά και αντιστρόφως η αλλάζουν η να προφέρονται διαφορετικά είναι σύνηθες (βλ. η Σϊμη και ο Σίμος)
Όπως επίσης δεν μπορούμε να παραβλέψουμε την προέλευση από τον πρώτο έποικο ονόματι Μπέρκο που μετοίκησε από την Ήπειρο πιθανά στο χωριό μας, κουβαλώντας ίσως και την επωνυμία του κάστρου της παλιάς Ηπείρου με το όνομα Πέρκος.
Επίσης σε πολλά μέρη τα πολύ παλιά χρόνια έδιναν την ονομασία , εκείνοι που τα πρωτοκατοικούσαν, αλλά συνέβαινε και το αντίστροφο. Πολλοί έπαιρναν το επώνυμο τους απο το μέρος που κατοικούσαν .Υπ αυτή την έννοια δεν αποκλείεται κάποιος που ήρθε στον Πέρκο να άλλαξε το όνομα του και να το έκανε Μπέρκος. Στα μητρώα αρρένων του 1825 υπάρχει το επώνυμο Μακρυπέρκος !!
Τι από τα δύο ισχύει? ΠΙΘΑΝΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ !!.   Να εγκαταστάθηκαν πρώτα κάποιοι από τη Μικρά Ασία (από την Πέρκη η Περκώτη της Μυσίας) κυνηγημένοι ή με τη θέληση τους και μετά ο Μπέρκος από την Ήπειρο που επιβλήθηκε με την ονομασία του στην περιοχή μας. Σύμπτωση? Χρονικά όχι απαραίτητη. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι σε όλα τα χωριά υπήρχαν και υπάρχουν οικισμοί, όπως π.χ. στην Κόνισκα με τον Αη Γιάννη, την Κόκκινη και  τον Πούλινο στον Πλάτανο με τη Βονόρτα κ.ο.κ. Γιατί να μην υπήρχε και οικισμός Πέρκη που ανήκε στον Πέρκο (η Μπέρκο) και με την πάροδο του χρόνου εξαφανίσθηκε? Και δεν πρέπει επίσης να μας διαφεύγει ότι οι εναλλαγές ονομάτων και τοποθεσιών ήταν σύνηθες φαινόμενο τον προηγούμενο αιώνα, αν αναλογισθούμε μάλιστα ότι κάθε ένα ή δύο χρόνια άλλαζαν ακόμη και οι «πρωτεύουσες» των Κοινοτήτων.

Ευχαριστούμε τον κ. Γ. Κοτρώνη για την  ιδέα του και  το αρχικό κείμενο που μας έστειλε το 2010 που στάθηκε αφορμή για μεγαλύτερη έρευνα αρχείων.

1 σχόλιο :

Ρούλα Σακαβέλα είπε...

Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορική αναδρομή! Είναι πολύ σημαντικό και αξιέπαινο να ερευνά κάποιος και να αναδεικνύει παράλληλα την ιστορική ταυτότητα της περιοχής του! Φοβερά ντοκουμέντα τα οποία δείχνουν ότι η ιστορία του Πέρκου χάνεται σε βάθος χρόνου και ο Πέρκος έπαιξε και αυτός μεγάλο ή μικρό ρόλο στο ιστορικό κεφάλαιο της Ελλάδας!

Δημοσίευση σχολίου