0 Ενας τάφος, ενα όνομα , μια ιστορία

Αθανάσιος Παπατρύφων

Στο νεκροταφείο του χωριού μας τα περισσότερα ονόματα στους τάφους λίγο-πολύ είναι γνωστά σε όλους μας ακόμη και εκείνα που οι οικογένειες έσβησαν με την πάροδο του χρόνου. Τα επώνυμα χαρακτηρίζουν κάθε χωριό -ή και αντίστροφα- και είναι το κύριο συστατικό της καταγωγής κάποιου, ασχέτως εάν κάποια απο αυτά εξελληνίσθηκαν ή αλλοιώθηκαν στις μέρες μας.

Στην άκρη του νεκροταφείου κοντά στο φράκτη κάτω απο το γκρεμισμένο οστεοφυλάκιο ,πανω απο το πεζούλι που βρίσκονται οι Μεριτσέικοι τάφοι, υπάρχει ενας απείρου κάλλους, μπηγμένος στο έδαφος και  όμορφα σκαλισμένος σε μαύρη πέτρα σταυρός με τις γιρλάντες-κύκλους στην άκρη του. Παρατημένος ποιός ξέρει απο πόσα χρόνια και χωρίς περίφραξη.
Πόσοι από εμάς το έχουμε παρατηρήσει και αν ναί ποιος είναι αυτός που πέθανε τον Σεπτέμβρη του  1894 και τι μας λέει το όνομα του που στο χωριό μας δεν υπήρξε ποτέ κι ούτε υπάρχει ;  Ποιος ήταν τελικά ο ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΤΡΥΦΩΝ αφού τό όνομα είναι σίγουρο οτι δεν έλκει την καταγωγή του απο το χωριό μας ;

Δείτε το σταυρό και απο την άλλη πλευρα του.
ΕΙΝΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ και ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΟ !!

Αναγραφόμενη χρονολογία: 16 Σεπτεμβρίου 1894

Οπως έχει προαναφερθεί σε άλλη ενότητα το χωριό μας χτίστηκε κυρίως από ηπειρώτες μαστόρους. Όπως φαίνεται κατά την εικοσαετία 1890-1910 στον Πέρκο υπήρχε μεγάλος οικοδομικός οργασμός και ανοικοδόμηση. Εκείνη την εποχή σύμφωνα με μαρτυρίες των παλιότερων χτιζόταν η Αγία Παρασκευή από ηπειρώτες μαστόρους.  Λογικά με το χτίσιμο της Αγίας Παρασκευής τότε μεταφέρθηκε και το νεκροταφείο στη νέα του θέση, αφού πρίν ήταν μέσα στο χωριό πίσω από την εκκλησία του Αη Νικόλα.

Σύμφωνα με μαρτυρίες των παλιότερων και των  ηλικιωμένων, όπως μεταφέρθηκαν απο στόμα σε στόμα, κατά το χτίσιμο της εκκλησίας αυτής , κάποιο νεαρό παιδάκι, μαστορόπουλο που το είχαν μαζί του οι χτιστάδες ηπειρώτες από άγνωστη αιτία-ατύχημα η το πιθανότερο κάποια αρρώστια της εποχής- πέθανε στο χωριό μας. Οι ηπειρώτες μαστόροι το θάψανε στο νεκροταφείο σε μια γωνία , χωρίς μάνα η συγγενή να το κλάψει, πιθανόν να ήταν και ορφανό και άλλωστε απουσίαζαν απο τα χωριά τους περισσότερο από εξι μήνες.   ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ  σκάλισαν αυτόν τον όμορφο σταυρό , ενώ παράλληλα συνέχισαν το χτίσιμο της εκκλησιάς.



Η Αγία Παρασκευή στο νεκροταφείο μας 

Από τη χρονολογία αυτή -1894-μπορούμε να συμπεράνουμε πότε  περίπου χτίσθηκε η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής . Να σημειώσουμε ότι εκεί γύρω στα 1905 χτίσθηκε πάλι από ηπειρώτες το δημοτικό μας σχολείο, δωρεά του Συγγρού

ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΠΕΙΡΩΤΕΣ ΧΤΙΣΤΕΣ

Οποιος μας διαβάζει και του λέει κάτι το όνομα του θαμμένου παιδιού ας επικοινωνήσει μαζί μας.