0 Τοπογραφικά και ιστορικά

Η λέξη γούρνα σημαίνει τη στέρνα αλλα συχνά και τον κύκλο των βουνών μεσα στον οποίο βρίσκεται ένα η περισσότερα χωριά. Στη γούρνα της Περίστας εκτός απ την Κόνισκα που είναι πέρα από το Φίδαρη κι ανήκει στην επαρχία Τριχωνίδος είναι κι ο Πέρκος, ένα χαριτωμένο , πρόσχαρο και προσήλιο χωριό που συνδέεται με την Περίστα με αμαξητό δρόμο.

Ο Πέρκος είναι χτισμένος στις μεσαίες ΝΑ πλαγιές του βουνού Ψώριαρης (1.404 υψ.), κάτω από ένα αρκετά πυκνό δάσος. Κόβεται από δύο ρυάκια και απέχει από τον Φίδαρη μια ώρα. Εχει γύρω στα ογδόντα σπίτια τα περισσότερα είναι καινούργια και φροντισμένα. Στην ευρύχωρη πλατεία είναι χτισμένη η εκκλησία ο Αγιος Νικόλαος.

Το σχολείο έγινε με εξοδα του εθνικού ευεργέτη Συγγρού. Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αμπελουργία , την κτηνοτροφία , το εμπόριο.


Αρκετοί μεταναστεύουν. Αρχαιότερες οικογένειες είναι οι Παπακωστοπουλαίοι, οι Κατσαραίοι, οι Παπαντραίοι, οι Στραγγαίοι, οι Βιτσαίοι, οι Ζυγουραίοι, οι Μεγκλαίοι, οι Τσαρουχαίοι, οι Κωτσαρελαίοι, οι Παπασταυραίοι και οι Παπαβιεραίοι. Ο Γ. Παπαβιέρος ηταν μέλος της Φιλικής Εταρείας και οι Δ. και Ι. Παπαβιέρος σωματοφύλακες του Αλή Πασά. Ο ταγματάρχης Κ.Παπαβιέρος διακρίθηκε στο κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου. Από τους νεώτερους ξεχώρισε ο στρατηγός Θανασούλας Δ,Στράγγος .

Ο Οικισμός του Πέρκου αναγνωρίστηκε ως κοινότητα το 1912.Αποτελούσε τμήμα του Δήμου Προσχίου με έδρα τον Πλάτανο .

Ο πληθυσμός του Πέρκου στις απογραφές είχε την εξής εξέλιξη

1889 κάτοικοι 500

1907 κ. 641

1920 κ. 347

1928 κ. 351

1940 κ. 286

1951 κ. 196

1961 κ. 189

1971 κ. 132

1981 κ. 132

Ο Πέρκος πρόσφερε μεγάλες υπηρεσίες στον αγώνα της Εθνικής Ανεξαρτησίας.Εκτός από τους αγωνιστές που μνημονεύονται πιο πάνω πρέπει να αναφέρουμε και τον Αναγνώστη Ζησιμόπουλο ο οποίος υπο τις οδηγίες του Α. Λόντου και Δ. Μελετόπουλου πολέμησε από την αρχή της Επανάστασης. Με τη λήξη του αγώνα εγκαταστάθηκε στη Φτέρη Αιγίου

Στις 10-10-1828 εγινε η νικηφόρα για τους Ελληνες μάχη της Τέρνοβας. Κατά στη διάρκεια της πολιορκίας του χωριού αυτού στα χωριά Κόνισκα και Πέρκο έφτασε ο Νταούλ αγάς για να βοηθήσει τους Τουρκους που βρίσκονταν στην ορεινή Ναυπακτία όμως οι μικροκαπεταναίοι Κολοφωτιάς , Θεοδωρής και Καινούργιος κινήθηκαν εναντίον του και τον καταδίωξαν. Ετσι δεν έγινε δυνατό να ενισχυθούν οι πολιορκημένοι στη Λομποτινά Τούρκοι οι οποίοι στη μάχη εκείνη επαθαν πανωλεθρία.

Το 1844 τιμήθηκαν με σιδηρό αριστείο οι Περκιώτες αγωνιστές

-Β.Καμαρέλος

-Γ.Παπακώστας

-Κ.Λιαπούλας

-Δημ.Στράγγος

-Γ.Μπουρτζάλας (Μπουρτσάλας ?)

-Αθ. Μιρίτζιος (Μεριτσης?)

-Αθ. Ζύγουρας

-Καραγεώργης Παπαθανασίου

-Αναγν.Στρανομύτης

-Σωτ. Παπαθανασίου

-Ζαχαρής Παπαιωάννου

-Κων.Ψευτόγιαννου

-Γ.Λιαπούλας

-Δ.Μακροπέτρος

-Ι.Παπαντώνης                                         

-Κ.Γ.Σπένζος

-Θ.Μουγάς

-Φ.Παπαγεωργίου

 Δημοσιεύεται αυτούσιο από το βιβλίο του Θανάση Παπαθανασόπουλου ΠΕΡΙΣΤΑ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ (3ΟΣ ΤΟΜΟΣ)-ΠΕΡΚΟΣ ΙΣΤΟΡΙΚΆ (έκδοση 2010)